Η βαριατρική χειρουργική είναι πιο αποτελεσματική για τη μείωση των ποσοστών υπέρτασης σε άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία (με Δείκτη Μάζας Σώματος - ΔΜΣ > 35 kg/m2) και μη ελεγχόμενη υψηλή αρτηριακή πίεση, σε σύγκριση με τη λήψη μόνο αντιυπερτασικής αγωγής. Αυτό προκύπτει σύμφωνα με τα αποτελέσματα πρόσφατης τυχαιοποιημένης κλινικής μελέτης (GAstric bypass to Treat obEse patients With steAdy hYpertension – GATEWAY). Οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε βαριατρική χειρουργική επέμβαση είχαν χαμηλότερο ΔΜΣ και λάμβαναν λιγότερα ή καθόλου αντιυπερτασικά φάρμακα μετά από πέντε χρόνια διατηρώντας φυσιολογικά επίπεδα αρτηριακής πίεσης, σε σύγκριση με τους ασθενείς που έλαβαν μόνο αντιυπερτασική αγωγή.
Σύμφωνα με την κλινική μελέτη από το Sao Paulo της Βραζιλίας, «στην κλινική πράξη, η παχυσαρκία είναι μια κατάσταση που παραβλέπεται. Κατά συνέπεια, είναι συχνή η αποτυχία αντιμετώπισης της παχυσαρκίας ως κρίσιμο βήμα για τον έλεγχο σημαντικών καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου, συμπεριλαμβανομένης και της αρτηριακής υπέρτασης. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης υπογραμμίζουν τη σημασία της αντιμετώπισης της παχυσαρκίας για την μείωση των ποσοστών αρτηριακής υπέρτασης».
Οι ερευνητές εξέτασαν τον αντίκτυπο της θεραπείας της νοσογόνου παχυσαρκίας στην ελάττωση της αρτηριακής υπέρτασης. Παρότι υπάρχουν νέα φάρμακα για τη θεραπεία της παχυσαρκίας, η μακροχρόνια συμμόρφωση στη φαρμακευτική αγωγή μπορεί να παρουσιάσει δυσκολίες. Η μελέτη αυτή εξέτασε την επίδραση της βαριατρικής χειρουργικής ως μιας καλύτερης μακροπρόθεσμης λύσης για τον έλεγχο της παχυσαρκίας και της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Η κλινική δοκιμή GATEWAY συμπεριέλαβε 100 ασθενείς (76% εκ των οποίων ήταν γυναίκες) που είχαν μέσο ΔΜΣ 36,9 kg/m2. Όλοι οι συμμετέχοντες έπασχαν από αρτηριακή υπέρταση και λάμβαναν συστηματικά τουλάχιστον δύο αντιυπερτασικά φάρμακα. Άτομα με προηγούμενα καρδιαγγειακά συμβάματα και μη ελεγχόμενο διαβήτη τύπου 2 αποκλείστηκαν από τη μελέτη.
Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: στην πρώτη ομάδα οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε γαστρική παράκαμψη δύο αναστομώσεων (Roux-en-Y gastric bypass) και έλαβαν αντιυπερτασική φαρμακευτική αγωγή, ενώ στη δεύτερη ομάδα έλαβαν μόνο αντιυπερτασική φαρμακευτική αγωγή. Το πρωταρχικό κριτήριο αξιολόγησης ήταν η μείωση κατά τουλάχιστον 30% της λήψης αντιυπερτασικών φαρμάκων με παράλληλη διατήρηση των επιπέδων αρτηριακής πίεσης κάτω από 140/90 mmHg στα πέντε χρόνια.
Στο διάστημα αυτό, ο ΔΜΣ για την ομάδα ασθενών που υποβλήθηκαν σε βαριατρική χειρουργική επέμβαση ήταν 28,01 kg/m2 και για την ομάδα ασθενών που έλαβε μόνο φαρμακευτική αγωγή κυμάνθηκε στο 36,4 kg/m2. Τα άτομα που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση παρουσίασαν μείωση του αριθμού αντιυπερτασικών φαρμάκων που λάμβαναν κατά 80,7%, σε σύγκριση με μείωση της τάξης του 13,7% των αντιυπερτασικών φαρμάκων στην ομάδα ασθενών που έλαβαν μόνο φαρμακευτική αγωγή (p < 0,001). Η ίαση της αρτηριακής υπέρτασης, που ορίζεται ως ελεγχόμενη αρτηριακή πίεση χωρίς λήψη φαρμακευτικής αγωγής, ήταν 46,9% μετά από βαριατρική χειρουργική επέμβαση, συγκριτικά με 2,4% για την ομάδα ασθενών που έλαβαν μόνο αντιυπερτασική φαρμακευτική αγωγή (p < 0,001).
Τα ευρήματα αυτά παρουσιάστηκαν στο άρθρο «Τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή της επίδρασης της βαριατρικής χειρουργικής στην αρτηριακή πίεση μετά από 5 χρόνια», που δημοσιεύτηκε το Φεβρουάριο του 2024 στο διεθνές περιοδικό Journal of the American College of Cardiology.
Ωστόσο, είναι αναγκαίο να τονιστεί ότι, παρά τα εντυπωσιακά αποτελέσματα αυτής της κλινικής μελέτης που αποδεικνύουν ότι η βαριατρική χειρουργική είναι εξαιρετικά αποτελεσματική για την αντιμετώπιση της αρτηριακής υπέρτασης σε ασθενείς με παχυσαρκία, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για την αξιολόγηση της καλύτερης βαριατρικής χειρουργικής επέμβασης γι’ αυτή την ομάδα των ασθενών, καθώς και του ορισμού ενός «κατωφλιού» αρτηριακής πίεσης πάνω από το οποίο θα πρέπει να προτείνεται η βαριατρική χειρουργική.
Στο Κέντρο Χειρουργικής Νοσογόνου Παχυσαρκίας & Μεταβολικών Νοσημάτων του Metropolitan Hospital ακολουθούνται οι διεθνείς ισχύουσες πρακτικές γύρω από την αντιμετώπιση των υπέρβαρων ασθενών και της παχυσαρκίας. Έτσι, προσφέρεται μία πολυπαραγοντική προσέγγιση σε συνδυασμό με τη συνεργασία με εξειδικευμένους επιστήμονες, έχοντας ως σκοπό την πρόληψη της παχυσαρκίας και την απώλεια του πλεονάζοντος βάρους των ασθενών.
