Η διαφραγματοκήλη είναι μια παθολογική οντότητα στην οποία μέρος του στομάχου ανεβαίνει στον θώρακα. Παρά το ότι αυτή η πάθηση είναι καλοήθης μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές και πρέπει να παρακολουθείται και πιθανώς να θεραπεύεται χειρουργικά. Η διαφραγματοκήλη μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, κυρίως όμως μετά τα 60 έτη.
Τι είναι η διαφραγματοκήλη;
Είναι μια ανατομική ανωμαλία, όπου ένα μέρος του στομάχου διέρχεται στον θώρακα μέσω του οισοφάγειου τμήματος. Μπορεί να είναι προσωρινή ή μόνιμη. Υπάρχουν δυο τύποι κήλης: η ολισθαίνουσα η οποία αντιπροσωπεύει την συντριπτική πλειοψηφία των διαφραγματοκηλών και η οποία ορίζεται από το πέρασμα της γαστροοισοφαγικής συμβολής στο μεσοθωράκιο και οι παραοισοφαγικές κήλες στις οποίες η γαστροοισοφαγική συμβολή παραμένει στη θέση της αλλά μέρος του στομάχου (θόλος) ανέρχεται στο μεσοθωράκιο.
Επίσης, μπορεί να παρασυρθούν και αλλά όργανα όπως ο σπλήνας και το έντερο.
Ποιες είναι οι αιτίες της διαφραγματοκήλης;
Με το πέρασμα της ηλικίας οι σύνδεσμοι που κρατούν το στομάχι στη θέση του χαλαρώνουν, άλλη αιτία είναι η παχυσαρκία και το κάπνισμα. Το υπερβολικό βάρος επιτείνει την χαλάρωση των συνδέσμων.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Οι περισσότερες διαφραγματοκήλες είναι ασυμπτωματικές και ανακαλύπτονται τυχαία κατα την διάρκεια μιας ενδοσκοπικής εξέτασης.
Ωστόσο ορισμένες μπορεί να προκαλέσουν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
Αν και συχνά είναι ασυμπτωματική, ορισμένα συμπτώματα μας προειδοποιούν όπως πόνος και κάψιμο οπισθοστερνικά, αίσθηση πλήρωσης (φούσκωμα), επαναλαμβανόμενες ερυγές (ρεψίματα), η λόξυγγας, παλινδρόμηση και εμετός με όξινη γεύση, δυσοσμία αναπνοής, με κακή γεύση στο στόμα, κόπωση και αίσθημα δύσπνοιας και τέλος καρδιακές αρρυθμίες.
Πώς διαγιγνώσκεται η διαφραγματοκήλη;
Υπάρχουν πολλοί τρόποι προσέγγισης στη διάγνωση της διαφραγματοκήλης
1) Με μια απλή ακτινογραφία ύστερα από κατάποση βαρίου (σκεύασμα που περιέχει ιώδιο ορατό στις ακτινογραφίες), εξέταση χρήσιμη στην διερεύνηση και μελέτη.
2) Μια ενδοσκοπική μελέτη (γαστροσκόπηση) χρήσιμη στη διερεύνηση οισοφάγου και στομάχου.
3) Αξονική τομογραφία ύστερα από κατάποση γαστρογραφίνης, εξέταση που μας επιτρέπει να διαγνώσουμε τον τύπο της διαφραγματοκήλης.
Επιπλοκές διαφραγματοκήλης
Μερικές φορές μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές που πρέπει να αντιμετωπίζονται γρήγορα. Οι μεγάλες διαφραγματοκήλες μπορεί να προκαλέσουν δυσφαγία (δυσκολία στην κατάποση) και εμετούς. Επίσης, μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή του οισοφάγου την λεγόμενη οισοφαγίτιδα ή ακόμη και έλκη και να αυξήσουν τον κίνδυνο καρκίνου. Μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία που οδηγεί σε αναιμία. Τέλος, η παραοισοφαγική μπορεί να προκαλέσει συστροφή στομάχου, μια σοβαρή επιπλοκή.
Ποια είναι η θεραπεία της διαφραγματοκήλης;
Η ενδεδειγμένη θεραπεία είναι η χειρουργική, ωστόσο αυτή δεν είναι απαραίτητα συστηματική ιδιαίτερα για τις ολισθαίνουσες διαφραγματοκήλες. Η διαχείρηση της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης είναι απαραίτητη και είναι γενικά επαρκής για τον ασθενή. Συνταγογραφούνται φάρμακα αναστολείς της αντλίας πρωτονίων για την μείωση της παλινδρόμησης οξέος. Εάν η ολισθαίνουσα διαφραγματοκήλη είναι μικρότερη των 5 εκατοστών και δεν προκαλεί επιπλοκές η επέμβαση δεν ενδείκνυται.
Εάν η διαφραγματοκήλη είναι μεγάλη και τα συμπτώματα επιμένουν τότε υπάρχει σημαντική ένδειξη για χειρουργική επέμβαση. Όσον αφορά τις παραοισοφαγικές διαφραγματοκήλες η χειρουργική θεραπεία είναι απαραίτητη. Κατά την διάρκεια της επέμβασης πρώτη μέριμνα είναι η επαναφορά του στομάχου στην θέση του, η σύγκλιση των σκελών του διαφράγματος και η κατασκευή μιας αντιπαλινδρομικής βαλβίδας. Η χειρουργική επέμβαση είναι μια αποτελεσματική θεραπεία με εκτιμώμενο ποσοστό επιτυχίας 90%, με πλήρη εξαφάνιση των συμπτωμάτων.
